After all, tomorrow is another day!

þriðjudagur

Mjallhvít.....allavega að hluta

Hetja dagsins er Sprettur sem kom heill á húfi úr svaðilför sinni til Elfu tönnslu í gær. Hvítar tönnslur í efri góm skína nú skært og brosa fallega í átt að silfurnámunum sem eiga heima bæði á móti og á neðri hæð munnsins. Næsti tími eftir viku og aldrei að vita nema ég verði örlítið slakari þá. Þegar þessu hvíttunarferli mínu verður lokið er fegurð mín fullkomnuð með tönnum hvítum sem fönn og brosi blíðu sem bræðir sig inn i hjörtu hinna verstu leiðindapúka og svartsýnismanna.

Eftir ævintýri gærdagsins ákvað ég að sleppa bara ræktinni þar sem örlítill eftirverkur gerði vart við sig er líða fór á seinni hluta dagsins. Mun því mæta tvíefld í dag og bæði lyfta og hlaupa af krafti. Stefni síðan á að hjóla í vinnuna á morgun ef ekki verður sú hellirigning sem spámenn sjónvarpsstöðvanna lofuðu höfuðborgarbúum í veðurfréttatíma gærkvöldsins. Mig er farið að vanta góðar harðsperrur svo kroppurinn gleymi sér ekki í viðjum vanans, svo ég er að hugsa um að taka smá krók á æfingunni á eftir til að hrista vel upp í vöðvum sem hafa sofið síðan á laugardaginn.

Hvítasunnuhelgin framundan sem er vel þegin þar sem hún er lengri en aðrar helgar. Prinsessan verður með náttfatapartý á föstudagskvöld/nótt og mun ég því eiga von á 5 fræknum bekkjarsystrum hennar sem ætla að mæta með tannbursta og góða skapið ásamt náttfötum, dýnum og svefnpokum. Planið er að þær borði eitthvað einstaklega spennandi og gott, fái ís í eftirmat sem síðan mun taka púlsinn á meltunni meðan þær stuttu ætla að dansa trylltan dans við nýjast disk Prinsessunnar “Pottþétt 40”. Að því loknu á að tylla sér í rólegheit og spila eitthvað skemmtilegt og gæða sér á volgu poppkorni og eplasafa. Að sjálfsögðu verðum við Prinsessan búnar að undirbúa þetta aðeins og ryðja til í stofunni fyrir dýnur og tilheyrandi svo ég tali nú ekki um pláss til að sveifla skönkunum í takt við danstónlistina. Skemmst frá því að segja að þær eru afskaplega spenntar og ég er klárlega langvinsælasta mamman í vinahópnum.

Nú er skólinn að klárast hjá börnunum og er Unglingurinn því afskaplega feginn. Hann byrjar í sumarvinnunni hjá Ísaga á föstudaginn og verður síðan að vinna aukalega í World Class aðra hvora helgi svo hann ætti nú aldeilis að geta safnað sér örlitlum aur í sumar, svona þegar búið er að borga upp lánin sem hann fékk fyrir því sem vantaði uppá til að kaupa mótorfákinn og tilheyrandi græjur. Er hann því stórskuldugur ömmu og afa og smáskuldugur okkur Folanum.

Sprettur út

mánudagur

Tannlæknar

Í dag mun ég fara í skemmtiferð í Kópavoginn þar sem Elfa tannlæknir ætlar að útrýma silfurfyllingum úr munni mínum. Ég hef fengið kvíðaköst annað slagið alla helgina, bónað á mér stellið svo venjulegt fólk hefur blindast og gert allar þær ráðstafanir sem mér eru mögulegar með það í huga að kannski þurfi ég bara ekkert að fara til tannlæknis. Svo varð mér það ljóst að ég þarf að sjálfsögðu ekkert að heimsækja hana Elfu því för mín þangað er eingöngu í hégómlegum tilgangi gerð, því engar skemmdir eru í tanngarði Sprettsins heldur á bara að losa málminn og fylla með hvítu eðalefni í staðinn þar sem það er ólíkt huggulegra að vera með hvíta jaxla í stað silfurnámunnar sem þar er nú. Ekki það að maður sé endilega með ginið gapandi ofan í fólk alla daga, en þetta er eitt af því sem ég ákvað að gera fyrir mörgum árum og hef smám saman verið að safna kjarki í. Málið er nú einfaldlega þannig að flestir þeir sem fóru reglulega til Jonna tannsa á Sigló í den eru sjálfsagt haldnir tannlæknafóbíu á hæsta mögulega stigi. Minningin um Jonna Nasista er ljós í mínum huga enn þann dag í dag. Barn að aldri fór Spretturinn í skoðun til tannlæknis eins og flestir. Sumir foreldrar sendu börnin sín reyndar til tannlæknis á Akureyri, sjálfsagt þeir sem vissu hvað djöful Jonni hafði að geyma. Í ljós kom að skemmdir voru í tönnum litla Spretts og voru gerðar ráðstafanir til viðgerðar. Skemmst er frá því að segja að tannlæknir þessi sem lifandi var mættur úr litlu hryllingsbúðinni notaði í fyrsta lagi ekki hanska og var alveg einstaklega vont tóbaksbragð af fingrum hans, í öðru lagi var hann ekkert að setja upp grímu heldur sem var sjálfsagt framhald hansaleysisins og í þriðja lagi þá var mannhelvítið með sígarettuna í munnvikinu svona rétt á meðan hann boraði allt vit úr tanngómum barnsins. Ég prísa mig sæla að hafa þó verið deyfð meðan á öllu þessu stóð en deyfingin var eitt það skelfilegast sem ég hef gengið í gegnum þar sem nálin var þrædd inn eftir tannholdinu þar til mér fannst hún komin aftur í hnakka. Í mörg ár var ég skelfingu lostin við tilhugsunina eina við það að þurfa að fara til tannlæknis en þegar fjölskyldan flutti í borg óttans þá þurfti Spretturinn eitt sinn á þjónustu slíkrar veru að halda. Í rúmar þrjár vikur, frá því tíminn var pantaður og þar til að honum kom, var ég ýmist í afneitun um að ég þyrfti á slíku að halda, eða ég svitnaði og skalf yfir því hvað tíminn var alltof fljótur að líða. Þegar ég síðan mætti með tárin í augunum til tannsa og opnaði munninn þá andvarpar aumingja maðurinn og sagði bara titrandi röddu “hver komst eiginlega í munninn á þér barn”. Í gegnum tíðina hef ég prófað nokkrar tannlækna og fann þar loks einn sem tók bara á mér eins og litlu barna þegar hann sá hvað ég var ógurlega hrædd við hann og þar hef ég verið síðan. Fyrir u.þ.b tveimur árum veiktist hann Tommi minn ægilega mikið og var frá vinnu í langan tíma. Þurfti því að finna annan tannlækni á meðan og þar kom hún Elfa mín til sögunnar, en henni kynntumst við hjónin í Pilates tímum sem við sóttum einn veturinn á laugardögum í lokuðum hópi sem vinur okkar setti saman, en sá er pilateskennari. Allavega þá er Folinn búinn að fara í allsherjar skiptingu á gömlum fyllingum en ég frestaði mínum tímum endalaust þar til að í ljós kom að Elfa er að fara til Atlanta núna í sumar í tveggja ára framhaldsnám í tannskurðlækningum svo það var annað hvort að hrökkva eða stökkva.....ég ætti kannski bara að hrökkva :/

Sprettur í kvíðakasti

þriðjudagur

Ég er hér enn......

Hef ekkert hjólað síðan á fimmtudaginn í síðustu viku því ég neita að láta hafa mig út á hjólinu í snjókomu og rok á þessum tíma árs. Mun því verða alla daga í Spönginni þar til sólin og hlýja loftið láta sjá sig á ný, sem mér heyrist eiga að verða í næstu viku samkvæmt bjartsýnisspá sannra íslendinga.

Eftir æfingu á föstudaginn fór ég með Prinsessuna og Prakkarann út að borða á Red Chili og í bíó á eftir þar sem við skelltum okkur á kvikmyndina Shaggy dog, sem börnunum fannst alveg með eindæmum fyndin mynd og skemmtileg. Svo var bara haldið í Fannafoldina og haldið áfram að vera í leti og skemmtilegheitum.

Á laugardagsmorgun var síðan keyrt með litla fólkið í Húsdýragarðinn þar sem þau voru skilin eftir næstu klukkutímana. Á meðan rúllaði ég í Klassann og hamaðist og svitnaði af krafti næsta einn og hálfa tímann eða svo. Seinnipartinn fór Prinsessan heim með Prakkaranum og ætlaði að vera fram á kvöld svo við Folinn skelltum steik á grillið sem bráðnaði við líkamshita svo meirt var nautið. Fór ég svo í bíó númer 2 þá helgina þegar við ákváðum að fara með vinahjónum á Da Vinci Code, sem mér fannst bara alveg ágætis myndi þrátt fyrir ægilega lélega dóma og mikla gagnrýni kirkjunnar manna og kvenna, sem ég bara skil alls ekki. Hvað bull er það að útlita einhverja afþreyingarbíómynd sem guðlast og djöfladýrkun og guð (eða þannig..) má vita hvað . Fólk hlýtur nú að mega hafa misjafnar skoðanir á hlutunum. Mér finnst þetta hreint og beint hlægilegt að gera veður úr þessu og að bíóhús hingað og þangað um heiminn neiti að taka myndina til sýninga vegna þessa. Þetta er bíómynd, og ég held að þessir aumingjans menn sem hafa ekkert betra við tímann að gera en að gagnrýna slíka vitleysu ættu kannski bara að halda sig til hlés og láta okkur hin um að dæma hvað við viljum sjá og hvað ekki. Það þarf enginn bíóstjóri að hafa vit fyrir mér og mínum þó svo hans trúarskoðanir fari ekki heim og saman við eina bíómynd.

Skruppum í heimsókn til tengdó á sunnudaginn, í nýja húsið sem er ægilega flott. Mágkonan og fylgifiskar voru í heimsókn að norðan svo ansi var nú skemmtilegt að sjá andlitin á þeim svona rétt aðeins áður en þau lögðu í hann norður aftur.

Barnaafmæli seinnipartinn þar sem hún Valborg bar fram þvílíku veitingarnar að það hálfa hefði verið nóg. Grillaðar kjúklingabringur með tilheyrandi meðlæti og kökugúmmulaði í desert. Það er eiginlega verst að þau hjónin eiga bara eina dóttur, því ég myndi gjarna vilja koma oftar í barnaafmæli til þeirra .

Í dag mun ég taka vel á því í Spönginni innan um aðra kroppa sem þar mæta reglulega. Er að hugsa um að prófa eitthvað nýtt í vikunni. Ég hef aldrei verið hrifinn af svona hopp og skopp tímum sem margir stunda af krafti en þó langar mig að prófa dirty dancing og salsaþolfimi tímana sem boðið er uppá í Klassanum. Svo verð ég að viðurkenna að ég er svolítið spennt fyrir þessum súluþolfimistímum sem einhversstaðar ég sá auglýsta. En mun þó sjálfsagt mest vera í tækjum og cardio þar sem það hentar mér vel að koma og fara þegar mér sýnist.

Sprettur bíófari kveður

fimmtudagur

Miðvikudagsbull

Jæja börnin mín stór og smá, miðvikudagur enn á ný og helgin nálgast með ógnarhraða. Alltaf gott þegar tíminn er fljótur að líða en að sama skapi kannski ekkert svo gott þar sem það þýðir að við eldumst mjög fljótt og áður en við vitum af er veru okkar á Hótel Jörð bara lokið. Ég mun að sjálfsögðu staldra lengur við en meðaljónan þar sem allir vita að fegurð, umburðarlyndi, drenglyndi, djörfung, hugrekki og allar þessar bestu dyggðir, þær lengja lífið um fjölda ára. Ég fékk nú eiginlega of stóran skammt af þessu öllu í vöggugjöf svo ég sé fram á að verða langelsti Íslendingur sem sögur fara af. Ef ég ætla ekki að lifa í 200 ár þá verð ég að fara að tóna aðeins niður þessar dyggðir mínar. Ég get nú samt ekki hugsað mér að fara að verða einhver dómhörð, óþolinmóð, stjórnsöm skvetta því það er bara einhvernveginn ekki ég. Ég er nú samt bara venjuleg manneskja eins og þið hin, kannski aðeins fallegri og glæsilegri en samt bara manneskja þrátt fyrir allt.

Yfir í allt annað.....Unglingurinn minn er búinn að finna draumahjólið í Nítró og seldi hlutabréfin sín í Glitni áðan til að fjármagna kaupin á gæðingnum sem er af ætt Yamaha 125cc, árgerð 2005 og kostar litlar 499.000 krónur svo það er eins gott að vera ekkert að drullumallast neitt á svona dýru hjóli því það gæti bara skemmst. Veit samt ekki hvort hann er sammála mér í því. Þetta er nú ekkert ósvipað hjólinu sem hann átti í fyrra, bara nýrri týpa....held ég
Prinsessan er búin að skrá sig í skólagarðana sem fara í gang í byrjun júní. Þar ætlar hún að rækta ýmislegt góðgæti handa fjölskyldunni í sumar, t.d. kartöflur, rófur, blómkál, brokkolí og einhverjar þrjúþúsund tegundir í viðbót sem þau fá þegar þau mæta. Ekki ónýtt það. Einnig ætlar hún á íþróttanámskeið hjá Fjölni í júní og svo reiðnámskeið í Faxabóli í ágúst. Nóg að gera hjá henni í sumar sýnist mér.

Fór lengri leiðina heim á hjólinu í gær, svona til að finna muninn á átakinu og tímanum. Tekur aðeins meira í lærin og er svona u.þ.b. 8-10 mínútum lengra svo ég næ aðeins betri æfingu út úr því svo ég mun líklega fara þá leiðina aftur.

Bloggstíflan sem heltók Sprettinn um daginn virðist ætla að hafa einhverja viðdvöl áfram svo þetta er í styttri kantinum þessa dagana .

þriðjudagur

Þriðjudagurinn

Mamma, ég elska þig rosalega mikið, sko meira en allt fólkið og öll orðin og allt leður og úr og hálsmen og allt svoleiðis og meira en allir bílar og dót og rúm og svo í kringum allar pláneturnar og svo er ekki til svoleiðis orð ég elska þig svo mikið......með þessum orðum bauð Prinsessan góða nótt í gærkveldi. Maður getur nú ekki annað en verið glaður með alla þessa ást sem borin er til manns .
Spretturinn hjólaði til vinnu í dag og mun því fara sömu leið heim að loknum vinnudegi. Skilst að Prinsessan ætli að horfa á fótboltaleik í Egilshöllinni seinnipartinn svo það er aldrei að vita nema maður skelli sér á eina stutta í Spönginni líka til að lyfta nokkrum lóðum. Maður verður að vera bikiníhæfur fyrir laugarnar í sumar. Annars þarf ég ekkert mikið að hafa fyrir því þar sem ég er ógurlega heit og flott bara frá náttúrunnar hendi. Enda er mottóið að vera fit for life, þó svo sumir virðast hafa farið eitthvað stafavillt og stefna á að vera fAt for life.......Muahahahahh...ég er svo óstjórnlega fyndin að ég bara skil það varla sjálf.

Helgin var nú aldeilis annasöm þar sem ég byrjaði á æfingu í Spönginni á laugardagsmorguninn og um hádegið lögðum við Folinn upp í óvissuferð með vinnufélögum mínum og þeirra mökum. Farið var að Indriðastöðum í Borgarfirði þar sem liðinu var skipt í hópa og var okkur falið að leysa hinar ýmsu þrautir. Setja upp tjaldbúðir, elda okkur á hlóðum, skera út í tré, útbúa fána, axarkast, bogfimi, hraðaþraut, klifur og ég veit ekki hvað. Þetta var heljar prógramm allan daginn sem endaði með stórsteik í hlöðunni og tjútti á eftir. Við lentum í Fannafoldinni um hálftvöleytið eftir þennan langa en góða dag.

Alveg þykir mér merkilegt hvað fjölmiðlar fjalla um mál Eyþórs Arnalds sem var gripinn af lögreglunni eftir að hafa keyrt sauðdrukkinn og náð að strauja einn ljósastaur á rennireið sinni, þar sem hann síðan flúði af vettvangi í von um að enginn hefði tekið eftir og hann því sloppinn. Síðan sendir hann frá sér yfirlýsingu þar sem hann iðrast sáran, slíkt hafi aldrei hent hann áður og nú ætli hann í meðferð...blablabla....hann iðraðst jafnmikið og þjófur sem er gripinn með kúbeinið í annarri og kominn hálfur inn um gluggann. Ekki má gleyma því að það var heppni að þetta var þó bara ljósastaur í þetta skiptið.

En ég læt þessa áríðandi tilkynningu frá sjálfstæðismönnum í Tuborg (áður Árborg) fylgja!!!

Eins og flestir, ef ekki allir, íbúar Tuborgar vita þá hefur eitt af stóru baráttumálum Sjálfstæðisflokksins í Tuborg fyrir bæjarstjórnarkosningarnar í ár verið áhersla á að Hellisheiðin verði full-upplýst á næsta kjörtímabili... Þetta baráttumál er ekki lengur á stefnuskrá flokksins þar sem komið hefur í ljós að ljósastaurar geta bara hreinlega verið fyrir!!

Sprettur fyndni

Fegurðin kemur innan frá....segir ljóta fólkið allavega

Tók massaæfingu í Spönginni í gær aðdáendum mínum til mikillar ánægju. Þurfti að byrsta mig svolítið við þá svo ég fengi að æfa í friði...they were all over me!! Þegar þeir voru búnir að horfa nægju sína á fegurðina gátu þeir snúið sér aftur að eigin ljótleika og grámyglu hverdagsleikans sem yfirtekur ljóta fólkið stundum þegar það hefur notið slíkrar fegurðar sem minnar. Maður hefur hálfgert samviskubit yfir að vera svona mikil gyðja, en það þýðir ekkert að láta það hafa áhrif á sig. Ekki get ég skammað foreldrana fyrir að hafa vandað svona vel til verksins. Margar vinkvenna minna eiga tvö eða jafnvel fleiri systkin sem mér fannst alltaf voða svekkjandi þegar ég var yngri, mig langaði alltaf að eiga fleiri svoleiðis. Í dag er þetta allt afskaplega skýrt í mínum huga. Við erum tvær systurnar og er ég sú eldri og kannski örlítið fallegri og klárari en þó ekki mikið. Þegar ég fæddist höfðu foreldrarnir aldrei séð annað eins barn sem mig, slík var fegurðin. Þau ákváðu að búa til fleiri svona falleg börn og þegar ég var rúmlega þriggja ára kom Systir, sem olli ekki vonbrigðum, enda fögur sem stóra systir. Það er nú bara svo og svo mikið sem hægt er að leggja af mörkum til að gera veröldina fallegri svo foreldrarnir ákváðu á þessum tímapunkti að láta þetta gott heita því ágangur vina og vandamanna var hvort eð er slíkur að þau hefðu líklega ekki ráðið við meira á þessum tíma. Fljótlega kom í ljós að við yrðum ekki bara undurfríðar gyðjur heldur ótrúlega klárar og miklir töffarar að auki. Það má því segja að foreldrarnir hafi dottið í lukkupottinn þegar við systur ákváðum að fæðast í fjölskylduna.
Þó er nú einnig “downside” við að vera í þessum bjútípakka því við systur erum oft og tíðum hundeltar af ljóta fólkinu sem heimtar að fá að njóta fegurðar okkar í þessum ljóta heimi, en það getur bara verið ansi þreytandi að láta dást að sér endalaust.

Sprettur fallegi svífur inn í helgina

fimmtudagur

Aumingja Dorrit

Prinsessan kom með hjólið sitt í vinnuna til mín í gær og hugðist hjóla samsíða strunsandi móður sinni í Grafarvoginn. Við vorum um það bil klukktíma á leiðinni í góða veðrinu og nutum okkar í botn þennan góða dag. Enda um að gera þar sem rigningin mætti galvösk til vinnu í morgun með loforði um að vera meira eða minna á svæðinu næstu daga. Sólin boðaði veikindaforföll eftir að hafa skinið á okkur í gegnum mengunarmistrið síðustu daga. Mun sjálfsagt vera í fríi meirihluta sumarsins eins og síðustu ár .

Ekki var hjólaði í vinnuna í morgun eins og til stóð og mun ég því taka verulega á því í Spönginni í dag þess í stað. Unglingurinn lauk samræmdu prófunum í gærmorgun og hélt að því loknu út í óvissuna með árganginum. Enduðu þau austan við fjall þar sem var farið í flúðasiglingu og grillað á eftir. Ekki veit ég hvað prógrammið er í dag en þau koma líklega heim seinnipartinn. Hann er búinn að segja upp vinnunni í Nóatúni en verður áfram á aukavöktum um helgar í Klassanum í sumar ásamt því að vinna fulla vinnu á daginn hjá Ísaga. Peningagræðgin alveg að fara með hann . Nei nei, hann er nú bara að safna sér fyrir motocross hjóli þessi elska og svo er nú aldeilis gott að eiga einhverja aura í haust þegar verður farið í menntaskólann.

Aumingja Dorrit fékk ekki að fara til Ísrael þar sem hún á ekki ísraelskt vegabréf. Ég skil ekki lætin yfir þessu, konan svaraði bara fyrir sig þegar þessir delar voru með dónaskap við hana. Hverjum litist ykkur á ef tollararnir á KEF tækju upp á því að spyrja ykkur, ”hvernig finnst þér eiginlega að vera gift konu/manni frá Sandgerði” eða eitthvað álíka gáfulegt :/. Hún ætti bara að vera fegin að komast ekki inn í þetta land dauðans þar sem kynþáttahatarar og morðóðir menn ráða ríkjum, skjóta og myrða fólk með köldu blóði og kalla það hernaðaraðgerðir, gegn ríki sem ekki einu sinni hefur her, með þessum fína stuðningi frá George Bush og skósveinum hans. Á sama tíma eru ísraelskir fallhlífarsveitarmenn látnir fjarlægja gasellu úr húsgarði á Vesturbakkanum þar sem hún er síðan flutt á brott í brynvörðum bíl í dýragarð í Jerúsalem. Eins gott að bjarga aumingjans dýrinu frá þessum vonda Palestínumann, var svo handtekinn þar sem bannað er samkvæmt ísraelskum lögum að hafa villt dýr heima hjá sér. Auðvitað eiga gyðingarnir bara að skila landinu og hafa sig á brott ef þeir geta ekki lifað eftir lögum og reglum þeirra sem áttu landið til að byrja með. Það eru ekki nema 60 ár síðan þeir ákváðu að þetta væri þeirra land og því mættu þeir bara hirða það ef þeim sýndist. Gyðingar eru fjandi valdamiklir í hinum vestræna heimi í dag og geta vaðið upp með allskyns vitleysu og drulluhátt ef þeim sýnist svo. Til að mynda er bannað með lögum að halda því fram að helförin hafi ekki átt sér stað, hvað bull er það. Það vita allir að hún átti sér stað en að banna fólki að hafa skoðanir er fráleitt. Ég veit ekki til þess að það sé bannað með lögum að halda því fram að Bandaríkjamenn hafi myrt, nauðgað og rænt hinum einu sönnu Ameríkönum, indjánunum, en það er víst allt annað. Annars var skipulagt þjóðarmorð Hitlers á gyðingum er ekki svo ólíkt því sem Ísraelsmenn eru að dunda sér við í Palestínu núna. Reyna að múra fólk inni og halda þeirri svívirðu fram að þetta sé gert í öryggisskyni. Ein sjálfsmorðssprengja (sem sjálfsagt flestir Palestínumenn fordæma) springur í Jerúsalem og ísraelski herinn er mættur með jarðýtur í hefndarskyni og jafna heimili fólks við jörðu, fólk sem ekkert hefur gert saknæmt annað en það að vera fætt röngu megin við þau landamæri sem Ísraelar drógu línu um. Ég er alls ekki að mæla sjálfsmorðsárásum Palestínumanna bót því ég tel það heigulshátt að gera slíkt, en hvernig á þetta fólk að verjast vel búnum herjum Ísraels (sem er í boði Bandaríkjamanna) ef það er enginn her sem getur barist fyrir þeirra hönd nema það sem búið er að flokka sem hryðjuverkamenn. Allir sem ekki eru í góðu bókunum hjá Bush eru flokkaðir sem hryðjuverkamenn liggur við að segja.

Hætt að rífa kjaft í bili
Sprettur friðarsinni

Lítið að gerast í gær, miðvikudag

Djö..var ég nú dugleg á þriðjudaginn, verð ég að segja. Hjólaði í vinnuna og heim aftur offkors, fór þá í Spöngina og tók vel á því þar og fór svo á brettið í 40 mínútur. Prinsessan var nefnilega að fara í hesthúsið með vinkonu sinni og ég var svo ægilega orkumikil eftir að hafa hjólað heim í góða veðrinu svo ég ákvað að halda bara áfram. Í gær var Þjóðverjinn skilinn eftir þar sem ég strunsaði heim á mínum fögru fótleggjum eftir vinnu í fylgd Prinsessunar sem hjólaði með.

Hundurinn kom heim í fyrradag eftir að hafa eytt nóttinni í fangaklefa á Leirum. Óhætt að segja að Prinsessan hafi varla ráðið sér fyrir kæti yfir að hafa endurheimt dýrið. Hann var ekki í náðinni hjá mér eftir uppátækið.

Þegar Prinsessan kom heim úr hesthúsinu á þriðjudaginn angandi af hrossaskítslykt þá skellti fjölskyldan sér á MangóGrill sem er vel falinn veitingastaður í Brekkuhúsum í Grafarvogi. Þau skipti sem við höfum farið þangað höfum við fengið afbragðsþjónustu og virkilega góðan mat. Hægt að fá hamborgara í bland við eitthvað aðeins í hollari kantinum fyrir fólk eins og mig J. Eigendurnir bjuggu í USA og áttu slíkan stað þar fyrir einhverjum árum síðan og það leynir sér ekki þar sem skammtastærðin er sjálfsagt ætluð fyrir akfeita Ameríkana, svo ég gat nú ekki klárað nema helminginn af minni delissíus Bahama Mama samloku með kjúklingi og hrísgrjónum.....nammi namm.

Spretturinn kveður snemma sökum bloggstíflu

mánudagur

Veðurguðirnir

Eftir röska göngu frá Efstaleitinu í Fannafoldina, sem tók um það bil 50 mínútur, á föstudaginn var farið að pakka niður útilegugallanum á fjölskylduna og svo haldið var austur á bóginn í átt til Kirkjubæjarklausturs með hjólhýsið góða. Vorum að spá í að renna norður en nenntum eiginlega ekki að keyra svo langt fyrir svona stuttan tíma. Höfðum það afskaplega gott á klaustri, fórum í smáfjallgöngu með Prinsessuna og vinkonu hennar sem fékk að fljóta með í ferðalagið, lásum, borðuðum og höfðum það notalegt. Vantaði reyndar sundlaugina sem búið var að rífa, en í bígerð er að byggja nýja á næstunni svo við komum bara með sundgallann næsta sumar. Runnum inn í borgina um fjögurleytið í gær og enduðum í grilluðu lambalæri hjá foreldrunum í gærkveldi ásamt Systir, Oddinum og afleggjurum þeirra.

Folinn tók fram hjólið sitt í morgun og hjólaði í Heimsklassann í Laugum þar sem hann ætlaði að taka æfingu með Rafvirkjanum. Það kom því í minn hlut að sjá um Prinsessuna í morgunsárið. Sú stutta var í þreyttari kantinum í morgun eftir annasama helgi og kannski líka svolítið eftir að hafa farið frekar seint að sofa í gær. Spretturinn fór því á Þjóðverjanum ógurlega í dag en ætla nú samt að ganga heim eftir vinnu og skilja bara þann stóra eftir hér í Efstaleitinu og sæki hann svo bara í kvöld. Ætla að mæta í Spöngina í dag og taka léttar lyftingar en mun þó ekki stoppa lengur en í ca. 40 mínútur þar sem labbið tekur tæpan klukkutíma heim. Hef ekki samvisku í að bregðast aðdáendum mínum sem hafa sjálfsagt beðið með óþreyju eftir gyðjunni alla helgina. Prinsessan er svo upptekin þessa dagana að leika sér úti með krökkunum að hún tekur vart eftir því því þótt maður láti sig hverfa í smátíma.

Ég hef á tilfinningunni að það séu samantekin ráð veðurguðanna að vera með eitthvert hópgrín í okkur hér á Klakanum. Kannski einhverskonar samkvæmisleikur þar á bæ. Ráðast inn á Klakann með bongóblíðu og öðrum tælandi veitingum í formi sólskins og hita, svo þegar maður er rétt að átta sig á því að maður er bara sáttur við þessa lúmsku tælingu og búin að taka fram minipilsið og hlírabolinn, þá kippa þeir fótunum undan tilveru saklauss fólks og drekkja því í rigningu og kulda, eins og við séum saklaus tilraunadýr í efnafræðitíma alheimsins. Í dag fáum við sól í gegnum mistrið og ágætis hita. Á morgun er okkur lofað aðeins hærra hitastigi og kannski pínulítið meiri sól. Á miðvikudaginn lækkar hitastigið um nokkrar gráður og sólin fer í frí á Snæfellsnesið. Á fimmtudaginn heldur hitastigið áfram að lækka um nokkrar gráður í viðbót, dimmir aðeins yfir og rigningin dettur inn í öllu sínu veldi. Á föstudag og laugardag hættir nú reyndar að rigna en hitastigið er ennþá eins og í meðalísskáp hjá vísitölufjölskyldu í Árbænum.
Þetta er ástæðan fyrir því að ég skil ekki fólk sem talar um að síðasta sumar hafi nú verið svo frábært…blablabla….og fólk segir þetta á hverju ári. Mín skoðun er sú að við Íslendingar erum svo fádæma góðir í sjálfsblekkingarleikjum (enda höldum við því blákalt fram að við séum hamingjusamasta fólk í heiminum þrátt fyrir myrkur á níu mánuði ársins og alvarlegan skort á sól og hita hina þrjá) að þegar veðurguðirnir heiðra okkur með sól og 10+ gráðu hita í tvo og hálfan dag á einu sumri þá eru það einu dagarnir sem minnið kærir sig um að varðveita og útkoman verður því öll þessi frábæru sumur sem við höfum átt síðastliðinn ár. Ég á til dæmis móðursystur á SiglóCity sem segir alltaf þegar talað er við hana “Hvað segirðu, er kalt fyrir sunnan…það er nú sko bara eins og á Majorka hér á Sigló núna”……blindbylur og búið að loka göngunum…….

Ég spái 29 stiga hita um miðja næstu viku í bland við snjókomu og eldingar.

Sprettur veðurfræðingur

föstudagur

Vinnuvikan senn á enda

Hjólreiðar til og frá vinnu hafa gengið afskaplega vel. Er jafnan með rokið í andlitinu á heimleið og þá sérstaklega í Bryggjuhverfinu sem virðist vera með einkaleyfi á roki alla daga. En það reynir þá bara aðeins betur á lærvöðvana. Í dag var hjólið geymt heima og ákveðið að ganga heim eftir vinnu. Það ætti að taka tæplega klukkutíma að komast úr Efstaleitinu í Fannafoldina svona ef maður gengur hvorki hægt né hratt.

Unglingurinn er nú á kafi í samræmdum prófum og hefur hingað til gengið ágætlega, nema í dönskuprófinu sem var núna í morgun, gekk sæmilega sagði hann enda danska eiginlega hans veikasta fag en eingöngu vegna þess að ef hann fengi að ráða þá yrði tungumál frænda vorra í Danaveldi sjálfsagt flokkuð með leiðinlegustu uppfinningu allra tíma. Hans mælikvarði þegar maður spyr hvernig gekk í prófinu er eitthvað á þessa leið....”ágætlega, svona átta fimm”.

Litla fjölskyldan ætlar að skella sér í ”útilegu” um helgina, ef hægt er að kalla það útilegu að fara í ferðalag með hjólhýsið, því ekki er legið úti þegar slíkri græju er fyrir að fara. Set hér með í gang samkeppni um besta nafnið á slíkt ferðalag fyrir þá sem kjósa að vera með hjólhýsi, tjaldvagna, fellihýsi osfrv. þá mætti sá hinn sami endilega skjóta því nafni að mér hér á vefnum. Í verðlaun er árituð mynd af gyðjunni mér . Ekki er endanlega ákveðið hvert á að fara heldur fer það bara eftir veðurspánni, sýnist þó að það verði annaðhvort Kirkjubæjarklaustur eða bara norður í land.

Þar sem ég verð ekki á svæðinu yfir helgina og mun því ekki mæta í Spöngina í fyrramálið þá vona ég nú að helgin verði ekki ónýt hjá ljóta fólkinu sem treystir á að ég mæti því til ánægju og yndisauka. Ég mun bæta þeim það upp með tvöfaldri innkomu á mánudaginn. Annars verð ég komin með svo hrikalega stinna lærvöðva ef ég held áfram að vera dugleg að hjóla að fótleggjafegrun í Klassanum mun kannski leggjast af í einhverjar vikur. Þó mun ég að sjálfsögðu mæta að minnsta kosti 4x í viku í Klassanum, auk hjólreiðanna, því ekki má maður bregðast aðdáendum sínum.

Síðasta samkoma okkar glæsikvenda var í gærkveldi hjá Ellu, sem töfraði fram grillaðar kjúklingabringur með piparostasósu og tilheyrandi gúmmulaði......slurp og slef segir maður nú bara eftir slíka veislu.

Mér þykir yfirleitt alveg fíflalegt hvað hægt er að setja í ”fréttirnar” en er samt alræmdur sökker fyrir slíkum ”fréttum” sem allajafna gengur undir nafninu slúður.....helst vil ég nú samt frekar líta á það sem þjónustu við aðdáendur að vera bara upplýst um það hvað fræga fólkið er að gera eða ekki gera. Eini munurinn á mér og svo roooooosalega mörgum er sá að ég trúi yfirleitt ekki nema í mesta lagi 50% af því sem ég les og skoða en þykir engu að síður gaman að fletta slíkum tímaritum og síðum á netinu. Allavega, ferskt slúður um Beckham dúkkurnar. Þau segjast nú ólm vilja eignast dóttur og hafa lagst í rannsóknir á því hvernig það megi helst takast. Eitt af þeim ráðum sem þau hafa fengið er að stunda kynlíf standandi (hélt reyndar að karlmaður ætti alltaf að vera standandi..... :/ ). Þetta er svona svipað og að segja að ef þú borðar 7 poka af M&M með hnetusmjöri þá geturðu flogið........en ég get nú ekki ætlast til þess að allir séu jafnskynsamir og ég.

Jæja kæru vinir þá kveð ég í bili og geng hægt inn í helgina á leið út úr bænum.

Sprettur slúðrari

fimmtudagur

Þjófóttir unglingar á SigloCity

Að vera unglingur á Sigló var mikið ævintýri, en ekki er víst að foreldrum mínum hafi fundist ég jafnskemmtilegur unglingur og mér sjálfri fannst. Var ýmislegt gert sem ekki hefði verið vinsælt hjá þeim ef upp hefði komist. Við vinkonurnar fundum okkur alltaf eitthvað uppbyggilegt að gera ef okkur leiddist og dæmi um einn slíkan dag er þegar ég, ásamt Bylgju og Möggu Dís, ákváðum að gera okkur klárar í ránsferð um bæinn. Ekki voru nú margar verslanir í plássinu en við röltum á milli og tókum þar traustataki ýmsar nytjavörur fyrir unglinsstelpur. Í Versló unnu margar góðar konur sem af einhverjum ástæðum voru ekkert að fylgjast neitt sérstaklega með þremur grunsamlegum stelpum sem ekki voru að kaupa neitt heldur bara hanga í búðinni. Fengurinn úr Versló var stórt net (poki) af appelsínum. Þaðan lá leiðin í Kaupfélagið sem var nú mun auðveldara viðfangs og þá aðallega vegna stærðar. Ekki man ég sérstaklega hvað við tókum í Kaupfélaginu en það hefur sjálfsagt verið eitthvað bráðnauðsynlegt eins og appelsínurnar. Eins og gefur að skilja vorum við orðnar ansi þreyttar og taugastrekktar eftir slíka ferð sem þessa og ákváðum því að enda bara í búðinni hjá Önnu Láru og láta gott heita. Búðin hennar Önnu Láru seldi nú ýmislegt en þó mest fatnað og eitthvað af snyrtivörum. Amma Gunna vann nú hjá henni sem saumakona en ekki man ég hvort hún var að vinna þennan dag. Það var ekkert sérstaklega auðvelt að hnupla úr búðinni hennar Önnu Láru því hún hafði yfirleitt auga með okkur. Þá þóttist ein jafnvel þurfa að máta buxur eða eitthvað slíkt svo hinar fengju frið til að athafna sig. Þetta var eiginlega skipulögð glæpastarfssemi mætti segja. Út fórum við með tvo augnskugga, annan appelsínugulan hinn túrkisbláan, algjört möst . Leiðin lá heim til ömmu Gunnu sem var nú hálfpartinn amma allra barna á Sigló sem kærðu sig um það, en þó átti ég nú mest í henni því hún var sko mín alvöru. Á þessum tíma hélt ég dagbók og við færðum samviskusamlega inn í þá góðu bók allt sem gerst hafði þennan viðburðaríka dag og hvað við höfðum upp úr krafsinu. Dagbókin innihélt einnig ýmsa aðra leyndardóma sem enginn vissi, eða veit, hverjir eru nema þessar tvær vinkonur mínar. Ég var hjá ömmu og afa í "pössun" í einhverja daga því mamma og pabbi höfðu brugðið sér eitthvað í burtu. Meðan á dvölinni stóð geymdi ég bókina ofaní gömlum plötuspilara hjá ömmu. Sá var ævarforn og hafði ekki verið opnaður í fjölda ára svo ég taldi leyndarmálum mínum óhætt þar. Eitthvað annað spennandi hefur tekið yfir næstu daga svo ekkert var skrifað í bókina og gleymdist hún um hríð. Líklega hafa liðið einhverjar vikur áður en ég mundi eftir því að hún var þarna hjá ömmu svo ég ákvað að ná í hana og viti menn......plötuspilarinn var horfinn, ekki bara úr herberginu heldur húsinu og ekki gat ég spurt hvert því ég var skíthrædd um að amma hefði kíkt ofaní, lesið bókina og nú væru allir mínir leyndardómar á yfirborðinu. Ég beið bara eftir að við vinkonurnar yrðum handteknar og færðar fyrir Óla löggu fyrir þessa skipulögðu glæpastarfssemi okkar. Sá dagur kom nú ekki en ég hef ennþá aldrei þorað að spyrju ömmu hvort hún hafi fundið þessa bók, en líklega hefur hún bara farið á haugana með græjunni án þess að eftir henni væri tekið. Ekki man ég nú heldur hvort appelsínurnar voru borðaðar þann daginn en augnskuggarnir voru sko aldeilis nýttir þar sem ég og Sibba vinkona tókum alveg ægilega fantasíuförðun hvor á annarri og tókum svo myndir því okkur fannst við svo æðislegar.

Ætli þetta sé fyrnt?

Sprettur þjófótti

þriðjudagur

Hjólagleði

Vorið komið í Sprettinn sem nýtir morgunsólina í hjólreiðar og rennir sér til vinnu í góða veðrinu. Hjólaði í og úr vinnu á fimmtudag og tók æfingu í Spönginni eftir það, hjólaði í og úr vinnu á föstudag en engin æfing eftir það. Tók þess í stað æfingu á laugardag og mánudag. Hjólaði í vinnu í morgun en næ líklega ekki að taka á því í Spönginni eftir túrinn heim þar sem uppskeruhátíð er í körfuboltanum hjá Prinsessunni sem byrjar kl. 18:00 og er ætlast til að við mætum með veitingar með okkur svo við mæðgurnar munum útbúa eitthvað hollt og gott fyrir þessa fínu hátíð. Það er bara eitt sem ég ekki skil og það er fólk sem segist ekki hafa tíma til að fara í ræktina eða hreyfa sig á einhvern annan hátt.....en þetta sama fólk hefur tíma til að horfa á sjónvarpið á hverju kvöldi, hefur tíma til að sitja á kaffihúsum eftir vinnu með listaspírunum og menningarvitunum og svo mætti lengi telja. Stundum segist fólk ekki getað hugsað sér að fara strax eftir vinnu frá börnunum en veit samt ósköp vel að börnin eru hvort eð er ekkert heima að hanga yfir foreldrunum, heldur úti að leika við vinina. Ekki misskilja mig, ég hef ofboðslega gaman af því að fara á kaffihús og sitja þar og spjalla við góða vini, ég horfi líka á sjónvarpið á hverju einasta kvöldi og börnin mín eru langt frá því að vera vanrækt sökum hreyfingarfíknar móðurinnar. Þetta er allt spurning um forgangsröðun og skipulag. Ég vinn fulla vinnu, ég fer í ræktina nánast daglega, ég elda á hverju einasta kvöldi, húsið mitt er alltaf hreint og fínt (með hund á heimilinu) og samt get ég sinnt manni og börnum nokkuð vel. Ég hef bara ekki áhuga á að rotna og daga upp af einskærri leti og leiðindum svo ég segi bara við ykkur letihaugana, drullist nú upp af ykkar lata rassi og farið að hreyfa ykkur áður en þið verðið orðin of gömul og þreytt til að geta nokkurn skapaðan hlut. Það eru forréttindi að NENNA að hreyfa sig.

Við hjónin skruppum í bíó um helgina og sáum Inside man með Clive Owen, Denzel Washington og fleiri góðum. Spike Lee mynd en þó í allt öðrum dúr en hans myndir almennt eru, en var bara nokkuð góð.....þrjár * af fjórum. Áður en við fórum í bíó var tekinn smá rúntur um borgina og fór hungur að herja á okkur hjónin svo við ákváðum að fá okkur eitthvað létt í gogginn. Enduðum í burger og tilbehör......ójá, mín fékk sér sko feitan hamborgara með frönskum og alles. Fæ mér, eins og gefur að skilja, afskaplega sjaldan slíkan hroðbjóð en finnst það voðalega gott meðan á átinu stendur....síðan er ég með óbragð í munninum næstu klukkutímana á eftir og er mér því nauðsynlegt að hafa stóran poka af Extra tyggjói við höndina til að deyfa ógeðiseftirviðbjóðsbragðið í munninum.

Framundan er stutt vinnuvika eina ferðina enn sem vekur alltaf lukku hjá Sprettinum. Samkoma glæsikvenda er áformuð á fimmtudagskvöldið í Laxakvíslinni og víst er að þar verða reiddar fram ljúffengar veitingar að hætti húsmóðurinnar þar á bæ. Síðan verður líklega farið í samkomusumarfrí þar sem hver mun sinna sínu fram á haustið. Einhvern veginn hittumst við nú samt alltaf nokkuð oft í þessum ”fríum” okkar þar sem það vill jú þannig til að flestar erum við systur, frænkur og bestu vinkonur hvort eð er. En skipulagður hittingur liggur í dvala yfir sumarmánuðina eins og áður sagði.

Spretturinn hjólandi kveður í bili